Kategoria: poszukiwania

 

NATO Strong Resolve

Na zaproszenie NATO członkowie naszej Grupy uczestniczyli w największych ćwiczeniach NATO w 2002 o kryptonimie „Strong Resolve”. O wyjątkowym znaczeniu tego zaproszenia może świadczyć fakt, że w manewrach tych, poza 21 osobami z Czerwonego Krzyża, brały udział jedynie jednostki wojskowe.
W ćwiczeniach uczestniczyło około 25 000 żołnierzy z krajów NATO: Belgii, Republiki Czeskiej, Danii, Francji, Niemiec, Grecji, Włoch, Holandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Hiszpanii, Turcji, Wielkiej Brytanii, USA, a także z państw partnerskich: Austrii, Bułgarii, Estonii, Finlandii, Łotwy, Litwy, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Ukrainy i Uzbekistanu.

Ćwiczenia rozgrywały się równocześnie na powierzchni 2/3 terenu Polski, oraz znacznej części Norwegii i Morza Północnego. Scenariusz opierał się na wydarzeniach ostatnich lat na Półwyspie Bałkańskim

Celem było przygotowanie państw Sojuszu Północnoatlantyckiego do przeprowadzenia operacji wojskowych w sytuacjach kryzysowych, spowodowanych konfliktami na tle etnicznym, występujących jednocześnie w dwóch różnych rejonach geograficznych, koordynacja międzynarodowych sił pokojowych w ramach Operacji Reagowania Kryzysowego (CRO) oraz przygotowanie do operacji antykryzysowej, mającej na celu mediację między dwoma zwaśnionymi krajami położonymi poza obszarem NATO.

W okresie 6-15 marca 2002 roku dwa zespoły ratowników działały w Świętoszowie k/Żagania, oraz w Drawsku Pomorskim.
Zadania postawione przed przedstawicielami Czerwonego Krzyża były następujące:
– monitorowanie przemieszczania się grup uchodźców,
– pomoc w zarządzaniu i planowaniu budowy obozu dla uchodźców,
– rejestracja uchodźców,
– pomoc w koordynowaniu akcji szczepień ochronnych dla uchodźców i ludności lokalnej,
– monitorowanie przestrzegania Międzynarodowego Prawa Humanitarnego (ludność cywilna, jeńcy wojenni),
– koordynacja pomocy humanitarnej (konwoje),
– monitorowanie podstawowych potrzeb ludności cywilnej (potrzeby socjalne, medyczne …),
– monitorowanie przypadków popełniania zbrodni wojennych.

Ratownicy w ciągu 10 dni brali udział w zabezpieczeniach medycznych akcji uwalniania zakładników, planowaniu i budowie obozów dla uchodźców oraz zarządzaniu takim obozem. Uczestniczyli również w bezpośrednich akcjach pomocy medycznej we współpracy ze służbami medycznymi wojsk PFOR, organizacji konwojów z pomocą humanitarną, patrolowaniu terenów objętych konfliktami etnicznymi oraz mediacji miedzy grupami zwaśnionych stron.

Ćwiczenia te pozwoliły zapoznać się z procedurami współpracy z siłami pokojowymi wojsk NATO, określić zasady współdziałania i zakres zadań stawianych przed instytucjami cywilnymi. Poznać procedury postępowania w przypadku zaobserwowanych przypadków łamania praw człowieka, wypracować formy współdziałania medycznych jednostek wojskowych z jednostkami cywilnymi. Ratownicy przeszli szkolenie z zasad poruszania się w terenie zaminowanym i objętym działaniami militarnymi.

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na świecie i zdarzające się coraz częściej katastrofy o charakterze masowym spowodowane bądź czynnikami naturalnymi (trzęsienia ziemi, powodzie), bądź działalnością człowieka (tarcia etniczne, wojny, migracje dużych grup ludności), doświadczenia zdobyte przez członków nasze Grupy mogą się okazać bardzo cenne przy wielkich akcjach międzynarodowej pomocy humanitarnej.